— Пулма пултараймасть! — килӗшмерӗ унпа Пачман. — Монголсемпе эпир ӗмӗр-ӗмӗр килӗштерсе, туслӑ пурӑнма калаҫса татӑлнӑ, ант тунӑ, уяв туса ирттернӗ. — Акӑ, тимлӗрех пӑх! — монголсен ҫарӗ енне кӑтартрӗ Ылттӑнчеч. — Харҫа тухнӑ ҫар пулни тӳрех паллӑ!
ХАРКАШ- / XАРХАШ- / ХАРКӐШ- рычать друг на друга (о собаках); вздорить, ссориться, ругаться, спорить. Производные формы: харкашу брань, ссора; харкаштар- понуд. ф. от харкаш- (Ашм. Сл. XVI, 61, 65). Тюркские соответствия: тел., алт., шор., леб., саг., кач., койб., кюэрик., кирг., к.-кирг., тар., каз., ком., чаг., вт., карЛТ. карђа - проклинать, заклинать, ругать (Радл. Сл. II, 192); др.-тюрк. qarүïš проклятие; qarүïš qïl - проклинать; qarүaš-/ qïrүaš- совм. от qarүa- / qïrүa- ругать, бранить, клясть (ДТС, 426, 445). Ср. п.-монг. xariya-, халха-монг. хараа- бранить, хулить, ругать, проклинать (Вл. СГМЯ, 201). МарВ. аргашаш ругаться, ссориться (< чув.) (Федотов ЧМЯВ, 261; Горд. ЭСМЯ I, 138-139). См. Егоров ЭСЧЯ, 286.
... ... ... ... ...
...
(Ĉiuj tegoj devas esti skribitaj laŭregule. Se tego bezonas fermon - ĝi devas esti fermita)