Хĕн-хур айĕнче :: Улпут хресченĕсем патĕнче

Çемен Элкер | Сăвăллă повесть


Иван çĕкленсе пăхать вут енне.

Курать вăл — Косуль чунтан пикенсех

Туртать, пăркăчлать Чакка аллине.

Чаккийĕ вил нек выртать кукленсе.

— Ах, анчăк! Сухал!.. — теейчĕ Иван,

Хура чаппанпа пĕркенсе выртса...

Автан авăтни илтĕнет ялтан.

Арман енче шыв сикет шарлатса.

 

Уяр тӳпене килет шурăмпуç.

Нӳр улăх тăрăх сарăлать шур тĕтре.

Иванăн чăл-пар уçăлать пит-куç:

«Э-их, кăвак çут çиçет тӳпере!..»

Çӳçенчĕ Иван, пăхать таврана:

Косуль ӳпĕнсех туртать ыйăха,

Вăл хăй уринчен çыхнă Чаккана.

«Тăмпай çывăрни пире лайăх-ха!»

Шутларĕ Иван хуллен çĕкленсе;

Пырать вăл Чакка патне йăпшăнса.

— Чакка!.. Хатĕрлен! — тет ăна тĕксе.

Ак çыхăсене вăл пăрахрĕ салтса.

— Вĕçтер, ну, часрах!.. Ну, пире ан ман!

Пахом таврăнсан — тӳрех кунталла!

Ну, сыв пул! Вĕç!..— тет Чаккана Иван.

Чакка йăпшăнать — шăвать уялла.

■ Страницăсем: 1 2 3