Электронлă вулавăш

Пĕррехинче пĕр кинемей çул çинче тепĕр карчăка тĕл пулнă. Сывлăх суннă, хирĕç качака евĕр меклетни çеç илтĕннĕ. Кинеми тĕлĕнет, çапах та тĕлĕннине палăртмасăр хăй çулĕпе уттарать. Кăштахран каялла пăхать: нимĕнле карчăк та çук, качака çеç тăрать. Куçне шăлать — качака çухалать, карчăк çеç тăрать. Кинеми тĕлĕнсе кайнипе çĕр çине кайса ӳкет. Карчăкки пырать те кукамай питне çулама пуçлать. Кукамай тăна кĕрет, лешĕ ун тавра явăнать. Выртсан-выртсан качакаран: «Сире мĕнле чĕнмелле — качака-и е кинемей?».

— Манăн ятăм çук, — тесе калать хайхи чĕр чун такăнкаласа.

Кукамай тăрать те малалла утать. Каялла пăхать те качака каллех ун хыççăн утнине курать.

— Кай кунтан, качча, кай кунтан! — тесе кăшкăрать. Качаки каймасть. Утаççĕ-утаççĕ, качакаран карчăк пулса тăчĕ. Калаçса тăнă чух кинеми карчăка пӳрте кĕртет, ăна хăналаса ярать. Карчăк тухса кайсан: «Ку тĕлĕк пулчĕ пулĕ», — тесе аллисене шарт çапать. Халĕ те тĕлĕнме пăрахмасть.